Η αλήθεια για την απόσυρση
Αδιάβαστη και ανακόλουθη πιάστηκε η κυβέρνηση με την κατάργηση της απόσυρσης.Δε χρειάζεται να επαναλάβουμε την άποψη ότι η μεγαλύτερη ζημιά από την... απόσυρση της απόσυρσης έχει να κάνει, κυρίως, με την αναξιοπιστία του κράτους, και όχι με αυτήν που προκαλείται στο χώρο της εμπορίας αυτοκινήτων, η οποία αναμένεται να πλήξει τουλάχιστον 100.000 εργαζομένους. Και δεν ενοχλεί μόνο το «ράβε-ξήλωνε» σε αποφάσεις και πολιτικές που προκαλεί η εναλλαγή κομμάτων στην εξουσία. Αυτό το αναμένεις έως ένα βαθμό. Είναι ότι τα ίδια τα κόμματα δεν τηρούν όσα υποστηρίζουν προεκλογικά.
Ποια ήταν, λοιπόν, η θέση του ΠΑΣΟΚ πριν από τις εκλογές για την απόσυρση και την αύξηση των τελών κυκλοφορίας; Στη συνέντευξή του στους 4Τροχούς Οκτωβρίου, ο Σπύρος Κουβέλης, πολιτικός εκπρόσωπος του κόμματος για το Περιβάλλον και τη Χωροταξία, υποστήριζε: «Επειδή, λοιπόν, υπάρχει αυτό το τεράστιο πρόβλημα στην αγορά του αυτοκινήτου, δεν μπορούμε να καταστρέψουμε αυτούς τους ανθρώπους, και γι’ αυτό είπαμε ότι δε θα πάρουμε πίσω το μέτρο (αν και κανονικά αυτό θα έπρεπε να κάνουμε), από την άλλη, όμως, θα κοιτάξουμε να εκλογικεύσουμε και το θέμα των τελών κυκλοφορίας...». Με δύο λόγια, το ΠΑΣΟΚ υποσχέθηκε ότι θα διατηρούσε το μέτρο της απόσυρσης και θα έπαιρνε πίσω τα αυξημένα τέλη κυκλοφορίας. Και έπραξε ακριβώς το αντίθετο! Σύμφωνα με το σχέδιο Σουφλιά, η απόσυρση ήταν αυτοχρηματοδοτούμενη μέσω των αυξημένων εσόδων από τα τέλη κυκλοφορίας και τα έσοδα από τις πωλήσεις νέων αυτοκινήτων, που θα διατηρούνταν σε ικανοποιητικά επίπεδα, παρά την κρίση.
Η κυβέρνηση, επικαλούμενη τα άδεια ταμεία, διατήρησε σχεδόν απαράλλαχτο το μέτρο των αυξημένων τελών, που η ίδια είχε αποκαλέσει «χαράτσι», και, αντί να επιστρέψει τα έσοδα στους κατόχους των αυτοκινήτων, αποφάσισε να τα διοχετεύσει στην Παιδεία! Σχολίαζε προεκλογικά στους 4Τ ο κ. Σπύρος Κουβέλης, νυν υφυπουργός Εξωτερικών, για τη λογική του «ο ρυπαίνων πληρώνει»: «Η κυβέρνηση επέβαλε ένα χαράτσι για λόγους προστασίας περιβάλλοντος, δίνοντας το λάθος μήνυμα. Αν για τον πολίτη το περιβάλλον αποτελεί μια φορομπηχτική πολιτική, τον βάζεις τελικά εναντίον του. Ένα θέμα, λοιπόν, είναι ό,τι κάνουμε πρέπει να το κάνουμε με ειλικρίνεια...».
Με τα νέα δεδομένα αναρωτιόμαστε αν είναι σωστό μήνυμα το «ο ρυπαίνων συνεισφέρει στην... Παιδεία»; Τουλάχιστον θα μπορούσαν τα τέλη να γίνουν πιο συγκεκριμένα. Για παράδειγμα: αυτοκίνητα 786-1.357 κ.εκ. τεχνολογίας Euro 2 χρηματοδοτούν τα σχολικά εγχειρίδια, 1.358-1.928 κ.εκ. Euro 3 τα ολοήμερα δημοτικά σχολεία, 1.929 και άνω Euro 4 και 5 τη διά βίου εκπαίδευση κτλ...
Από την άλλη, θα πει κάποιος πως έγινε μια εκλογίκευση με τη μείωση των τελών κάτω των 1.358 κ.εκ., όμως από εκεί και πάνω διατηρήθηκαν οι επιβαρύνσεις στα παλαιάς τεχνολογίας αυτοκίνητα, χωρίς να προσφέρεται στους κατόχους τους η δυνατότητα να τα ξεφορτωθούν. Τι είδους λογική είναι αυτή; Ο προηγούμενος υπουργός Οικονομίας επέβαλε έκτακτη εισφορά 1.000 ευρώ στους «έχοντες», σε εκείνους δηλαδή με ετήσιο εισόδημα άνω των 60.000 ευρώ. Να υποθέσουμε ότι ο αντικαταστάτης του θεωρεί προνομιούχο τον ιδιοκτήτη ενός Citroen Saxo 1.360 κ.εκ., και του φορτώνει το βάρος των δαπανών της Παιδείας; Όχι ότι η Παιδεία δεν αξίζει τη συνεισφορά όλων μας, αλλά πρέπει να έχει μια στοιχειώδη λογική από πού τα παίρνεις τελικά.
Είπε ακόμα η κυβέρνηση «η απόσυρση, όπου και όποτε εφαρμόστηκε, δεν είχε ουσιαστικά κανένα σημαντικό περιβαλλοντικό όφελος»... Ας απευθυνθεί στο ΠΕΡΠΑ. Οι επιστήμονες του συγκεκριμένου φορέα, που έχει την ευθύνη για την καταμέτρηση της ατμοσφαιρικής ρύπανσης της πρωτεύουσας, θεωρούν ότι η απόσυρση και το Μετρό ήταν εκείνα που συνέβαλαν στη δραστική μείωση της ρύπανσης της ατμόσφαιρας. Θα μπορούσαν κάλλιστα οι αρμόδιοι να ανατρέξουν στην απολογιστική μελέτη που δημοσιεύεται στην ιστοσελίδα του Υπουργείου Περιβάλλοντος Ενέργειας & Κλιματικής Αλλαγής, η οποία δείχνει εντυπωσιακή κάμψη των ρύπων τα χρόνια μετά την απόσυρση, ενώ ακόμα και σήμερα «υπάρχει τάση πτωτική ή τάση σταθεροποίησης, ανάλογα με το ρύπο. Η εξέλιξη αυτή μπορεί να αποδοθεί, κυρίως, στην τεχνολογική αναβάθμιση του στόλου των ιδιωτικών αυτοκινήτων και των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς, στην εφαρμογή του μέτρου της κάρτας ελέγχου καυσαερίων (ΚΕΚ), στα μέτρα ελέγχου εκπομπής ρύπων από διάφορες πηγές, στη χρήση καυσίμων με καλύτερες τεχνικές προδιαγραφές, στη λειτουργία των μέσων σταθερής τροχιάς, στη διευκόλυνση της κυκλοφορίας των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς, στη διείσδυση του φυσικού αερίου στον οικιακό και τριτογενή τομέα, στην ολοκλήρωση των μεγάλων κυκλοφοριακών έργων κτλ.». Τα συμπεράσματα δικά σας..._ Μ. Σ.